Μην ακούτε κανέναν προκατειλημμένο ιδεολογικά: μια χαρά είναι η ταινία, ωραία σκηνοθεσία, μπομπάτη μουσική. Αν υπάρχει θέμα, αυτό είναι ότι μάλλον δεν παρουσιάζει σωστά μερικά πράγματα, όπως ότι δεν δείχνει το σημαντικό ρόλο του απλού κλήρου στην επανάσταση. Όσοι μιλούν για "φασιστική" ταινία, πολύ θα ήθελαν να έχει αποτύχει η επανάσταση και τότε θα βλέπαμε πώς θα καλοπερνάγανε...
Το πρώτο μισάωρο ξέρεις ήδη τι θα γίνει και πως θα τελειώσει η ταινία. Το κλασικό σενάριο ενός ψυχοπαθή που εισβάλει σε μια οικογένεια και προσπαθεί να τη καταστρέψει, αλλά τελικά δεν τα καταφέρνει και η οικογένεια σώζεται. Το έχουμε δει τόσες πολλές φορές... Πέρα απ αυτό, η ταινία φαντάζει υπερβολική με όλα αυτά τα τεχνολογικά μαγικά που γίνονται, όχι οτι δεν θα μπορούσαν να γίνονται,...
Το Κόκκινο Σπουργίτι (2018)
Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...