Ο Ρίτσαρντ Γκιρ ξεκινώντας με αυτή τη γελοία περούκα δεν πείθει για τίποτα από όλα αυτά που υποδύεται. Ποτέ δεν τον είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση ως ηθοποιό καθώς το όνομα του το απέκτησε κυρίως με χαζό ταινίες και όλες οι ταινίες που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια προδίδουν φανταχτερά την έλλειψη ερμηνευτικού κύρους. Η ταινία ακολουθεί την τύχη του πρωταγωνιστή της. Ένα συνηθισμένο...
Το μόνο καλό με αυτή τη ταινία είναι πως αποδεικνύεται πατάτα από τα πρώτα πέντε λεπτά και σε βγάζει από τον κόπο να παρακολουθήσεις την υπόλοιπη. Πραγματικα΄ δεν υπήρχε λόγος για να γυριστεί αυτή η ταινία. 100% προβλέψιμη, χωρίς συμπαθείς χαρακτήρες, καμία ανατροπή, καμία αγωνία, όλα είναι κλισέ, όλα είναι για γέλια. Ατάλαντη η Jessica Chastain με έναν αόρατο ρόλο να το επιβεβαιώνει...
Νόμος Περί Τέκνων (2017)
Δεν κατάλαβα τι ήθελε να πει ο σκηνοθέτης με αυτήν την ταινία, γιατί τίποτα δεν φτάνει στο τέλος του. Το θέμα και η ιδέα είναι καλά, ωστόσο δεν μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο η ιστορία αναπτύσσεται: οι χαρακτήρες δεν είναι καλά οριοθετημένοι και τα συμπεράσματα ασαφή. Η σχέση της Emma Thompson και του αγοριού που πάσχει από λευχαιμία είναι κι αυτή ασαφής, όπως φαίνεται να είναι...