Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...
Όποιος έχει δει το 1, η ταινία "Βασικό Ένστικτο 2:Εθισμός στον Κίνδυνο" θα του φανεί μέτρια, διότι η σύγκριση είναι αναπόφευκτη. Ωστόσο, το 2 είναι στην πραγματικότητα μία καλή που αξίζει κάποιος να δει. Το καλύτερο σημείο της είναι τα τελευταία 20 λεπτά, όπου οι εκπλήξεις-ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη. Το τέλος της ταινίας διφορούμενο και ευφυές!
Οι Βράχοι της Ελευθερίας (2019)
Μην ακούτε κανέναν προκατειλημμένο ιδεολογικά: μια χαρά είναι η ταινία, ωραία σκηνοθεσία, μπομπάτη μουσική. Αν υπάρχει θέμα, αυτό είναι ότι μάλλον δεν παρουσιάζει σωστά μερικά πράγματα, όπως ότι δεν δείχνει το σημαντικό ρόλο του απλού κλήρου στην επανάσταση. Όσοι μιλούν για "φασιστική" ταινία, πολύ θα ήθελαν να έχει αποτύχει η επανάσταση και τότε θα βλέπαμε πώς θα καλοπερνάγανε...