Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η Τζούλιαν Μουρ έχει έναν σημαντικό σε βαρύτητα αλλά ασήμαντο σε παρουσία ρόλο. Πρωταγωνίστρια είναι η μικρή Μέιζι, η οποία είναι το επίκεντρο και κατευθύνει τα πάντα σεναριακά στη ταινία. Επίσης, μια ενδιαφέρουσα - αν και όχι ιδιαίτερα απρόβλεπτη - εξέλιξη είναι αυτή που σηματοδοτεί την ταινία και της δίνει ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Αξιοπρεπής...
Μην ακούτε κανέναν προκατειλημμένο ιδεολογικά: μια χαρά είναι η ταινία, ωραία σκηνοθεσία, μπομπάτη μουσική. Αν υπάρχει θέμα, αυτό είναι ότι μάλλον δεν παρουσιάζει σωστά μερικά πράγματα, όπως ότι δεν δείχνει το σημαντικό ρόλο του απλού κλήρου στην επανάσταση. Όσοι μιλούν για "φασιστική" ταινία, πολύ θα ήθελαν να έχει αποτύχει η επανάσταση και τότε θα βλέπαμε πώς θα καλοπερνάγανε...
Γλυκιά Ζωή (2007)
Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....