Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...
Λατρεύω την Έιμι Άνταμς και το πρώτο μισό αυτής της ταινίας είναι αρκετά τρομακτικό, γεμάτο μυστήριο - αλλά μόλις μπει στο διαστημόπλοιο εξωγήινων και αρχίσει να γράφει το όνομά της LOUISE, απλά χτύπησα το κεφάλι μου. Γιατί είναι τόσο δύσκολο για το Χόλιγουντ να γράψει ένα αξιοπρεπές σενάριο;;; Ξοδέψαμε ΧΡΟΝΙΑ αποφασίζοντας τι θα βάλουμε στο διαστημόπλοιο Voyager σε περίπτωση που...
Τα Μυστικά της Αδερφής μου (2021)
Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...