Αν περιμένετε να δείτε την κλασική ιστορία του Νώε με τη Κιβωτό έτσι όπως τη γνωρίζουμε όλοι, θα απογοητευθείτε. Τα μόνα που τη θυμίζουν είναι τα ονόματα και η κιβωτός. Όλα τα υπόλοιπα είναι ευφάνταστες αλλά όχι πετυχημένες προσθήκες που μάλλον αποπροσανατολίζουν παρά κρατάνε το ενδιαφέρον του θεατή. Τέρατα, προσωπικές ίντριγκες και φανταστικές μάχες επιστρατεύτηκαν για να γεμίσουν...
Η ταινια ονειρο του σκύλου είναι προσωπικά για μένα μια αριστουργηματικη ταινια του Αγγελου Φραντζή που υμνεί την Αθήνα και ιδίως την νυχτερινή Αθηνα ,σπουδαίοι ηθοποιόι,τελειο σενάριο καταπληκτικό χαρακτήρες και η σκηνοθεσία λειτουργεί με μαεστρία η κάμερα σε οδηγεί σε γωνιες που δεν φανταζόσουν, σου δείχνει μια άλλη αθηνα που αξίζει να ανακαλύψεις και με τα συν και με τα μείον...
Ο Πλανήτης Των Πιθήκων (2001)
Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...