Ποιος θα πίστευε ότι οι σκηνές δύο ελαφιών, που κινούνται αργά μέσα από ένα χιονισμένο δάσος, θα μπορούσαν να είναι τόσο σημαντικές; Εκτός από τα όμορφα πλάνα της φύσης, υπάρχει ένα ιδιαίτερο νόημα σε αυτές, όταν αποδεικνύεται ότι και οι δύο πρωταγωνιστές ονειρεύονται οτι είναι ελάφια. Αυτή είναι η μαγεία του κινηματογράφου: να δίνει στις εικόνες ένα βαθύτερο συναισθηματικό νόημα...
Οι ταινίες για την απληστία είναι ενδιαφέρουσες. Μπορούμε να δούμε μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι άνθρωποι. Ενσωματώνει κλισέ όπως ο άνθρωπος εναντίον της φύσης, ο άνθρωπος εναντίον του ανθρώπου και το φανταστικό ενάντια στο πραγματικό. Το σημαντικότερο κακό εδώ είναι η έλλειψη ενός συναρπαστικού τόξου. Το στήσιμο του "no man's land" είναι αρκετά ενδιαφέρον, αλλά ο συγγραφέας-σκηνοθέτης...
Οι Δύο Πάπες (2019)
Ένα πολύ έξυπνο δημιούργημα. Και οι δύο ερμηνείες των πρωταγωνιστών δείχνουν μια περίπλοκη, μερικές φορές συγκρουόμενη ανθρωπότητα με συγκινητικό και προκλητικό τρόπο. Ο Χόπκινς, ως ο ακαδημαϊκός Βενέδικτος XVI που συνειδητοποιεί ότι δεν αισθάνεται πλέον ικανός - για διάφορους λόγους - να παραμείνει Ποντίφικας και ο Pryce ως Καρδινάλιος Μπερογκόλιο με τον οποίο έχει ελάχιστα κοινά...