Είναι απολύτως σοκαριστικό το γεγονός ότι αυτή η ταινία κυκλοφόρησε στον σύγχρονο κινηματογράφο. Ο διάλογος ήταν φρικτός: κλισέ και προβλέψιμος. Όλη η ταινία ήταν, στην πραγματικότητα, προβλέψιμη και ο Ηρακλής δεν έχει σχέση με τον Ηρακλή που ξέρουμε, απλά χρησιμοποίησαν το ίδιο όνομα. Είδαμε τα τρέιλερ, πήραμε τη ταινία και σε περίπου δέκα λεπτά ξέραμε ότι ήταν κακή. Της δώσαμε...
Η πλοκή της ταινίας μοιάζει με το "Κάθε Φορά, Πρώτη Φορά" με τη Ντρου Μπάριμορ, όπου μια γυναίκα ξυπνά κάθε πρωί ξεχνώντας όλα όσα συνέβησαν στο παρελθόν της, μετά το ατύχημα που προκάλεσε την αμνησία της. Ωστόσο, η ταινία κάνει καλή δουλειά κρατώντας ζωντανό το ενδιαφέρον του κοινού, μαντεύοντας συνεχώς ποιος χαρακτήρας είναι αληθινός και ποιος είναι ο κακός της υπόθεσης, μέχρι...
Τα Πάθη του Χριστού (2004)
Και τι δεν έχει ειπωθεί γι αυτή την ταινία...Για αρχή, θα σχολιάσουμε τη βιαιότητά της, καθώς 100 από τα 126 λεπτά της ταινίας αφορούν ειδικά και περιγραφικά τα μαρτύρια του Ιησού. Για να συνεχίσουμε, η προσπάθεια είναι σίγουρα φιλόδοξη και τεχνικά καταρτισμένη, αλλά με μετριοπαθείς ερμηνείες και αρκετή δόση υπερβολής από τον Μελ Γκίμπσον (ο οποίος χρηματοδότησε την ταινία με $25...