Από τις πολύ λίγες φορές που σε αστυνομικό θρίλερ, ο "κακός" δεν συλλαμβάνεται ή δεν σκοτώνεται ή τέλος πάντων δεν αποδίδεται δικαιοσύνη. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του κατά συρροή δολοφόνου Ζόντιακ που για μια δεκαετία απασχολούσε τις αρχές της Καλιφόρνιας τη δεκαετία του '70. Η ταινία είναι ομολογουμένως κυρίως δραματική καθώς ξετυλίγει σε βάθος τις ζωές και τους χαρακτήρες...
Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Τσαϊνατάουν (1974)
Ένας θρίαμβος ηθοποιίας, ιδιαίτερα από τον Jack Nicholson, ο οποίος είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες ηθοποιούς αν και στο ξεκίνημα της καριέρας του, ο οποίος εκτελεί μία από τις καλύτερες ερμηνείες του. Δίνει ζωή στον χαρακτήρα του J.J. Gittes και υπάρχουν σκηνές στην ταινία σχεδόν τηλεπαθητικές, όπου ξέρουμε τι σκέφτεται χωρίς να χρειάζεται να μας πει. Η Faye Dunaway, νευρωτική...